Ciało ludzkie było przedstawiane w rzeźbach, rysunkach, malarstwie we wszystkich epokach rozwoju kultury. W renesansie studiowanie ciała ludzkiego zostało oparte na czysto naukowych podstawach – poznawaniu anatomii. W tym celu malarze i rzeźbiarze potajemnie dokonywali sekcji zwłok i w ten sposób uczyli się budowy anatomicznej, struktury kości, mięśni i tkanki tłuszczowej.

Ponieważ akt jest jednym z najważniejszych i najczęściej występujących tematów w historii sztuki, dlatego też szczególne ma znaczenie  dla naszej praktyki rysunku i malarstwa.

Jest to ogromne ważne artystyczne wyzwanie.

Na brystolu formatu 100/70 powstał rysunek przedstawiający nagą postać.

Perfekcję osiągamy poprzez długie i dogłębne studiowanie anatomii ludzkiej. Tak jak w każdej technice doświadczenie jest najlepszym sposobem na otrzymanie doskonałych rezultatów. Najpierw wykonujemy szybki szkic, zaznaczamy proporcje, wyznaczmy kierunki, sprawdzamy kompozycję, rozmieszczamy postać w całości na brystolu, rysujemy dużą postać, zajmującą całą powierzchnię. Następnie studiujemy anatomię, muskulaturę, którą będziemy przedstawiać za pomocą światłocienia.